اشاره: نوشته زیر ترجمهای است از متنی در مجله «موی میکر» که در تاریخ پنجشنبه ۲۷ آذر سال ۱۳۸۲ در روزنامه «شرق» با عنوان «ترس کسب و کار من است» به چاپ رسید.
ژانر وحشت برای بسیاری از بزرگان سینما نقطه آغاز فعالیت حرفهای بودهاست. گروهی از آنها بلوغ سینمایی خود را نیز با وحشت تجربه کردند؛ در حالی که سایرین هرگز از جایگاه اولیه خود فراتر نرفتند. نوشته زیر بیانگر حقایقی چند در خصوص قصه ساخت تعدادی از فیلمهای محبوب و موفق تاریخ سینمای وحشت است.
کارگردان: اروین س. یوورت جونیر
هزینه ساخت: ۲۴۰۰۰۰ دلار
نوع فیلمبرداری: ۳۵ میلی متری
در فیلمنامه، توده چسبنده (The blob) ، کُپه (The mass) نامیده میشود. با این فیلم بود که استیو مککوئین به شهرت رسید و همچنین آخرین فیلمی است که نام او به صورت «استیون مککوئین» در تیتراژ آمده است. توده چسبنده در اوایل از بادکنک ساخته شدهبود و در انتها به یک حجم ژلاتینی سیلیکون رنگی تبدیل میشود.در فصل مسابقه اتومبیل رانی، چیزی قرار است از لوله اگزوز اتومبیل خارج شود، به داخل آن مکیده می شود.
کارگردان: دیوید لینچ
هزینه ساخت: ۱۰۰۰۰ دلار
میزان فروش: ۷۰۰۰۰۰۰ دلار
نوع فیلمبرداری: ۳۵ میلی متری
نسخه نهایی فیلم بعد از پنج سال آماده نمایش شد. «جان نانس» مدل موهای عجیب و غریبش را در تمام مدت ساخته شدن فیلم حفظ کرد.فیلمنامه اصلی فقط ۲۰ صفحه داشت که تخمین میزان هزینه ساخت فیلم را با مشکل مواجه کردهبود.دیوید لینچ هنوز درباره چگونگی خلق نوزاد کریه و بدشکل فیلم هیچ حرفی به زبان نیاوردهاست. کله پاک کن یکی از فیلم های محبوب استنلی کوبریک است. لینچ علاوه بر کارگردانی، تدوین طراحی صحنه، جلوههای ویژه، امور مربوط به صدا و ساختن موسیقی فیلم را خودش انجام داده است.
کارگردان: سام ریمی
هزینه ساخت: ۱۵۰۰۰۰ دلار
میزان فروش: ۲۴۰۰۰۰۰ دلار
نوع فیلمبرداری: ۱۶ میلی متری
سکانس معروف «Eyeball – in – The mouth» برگرفته از کمدیهای «سه کلهپوک» بود. ریمی و بازیگرش، بروس کمپل، همکاریشان را از دبیرستان شروع کردند. در آنجا آن دو به همراه برادر سام، تد، تعداد زیادی فیلم سوپر هشت ساختند. نام فیلم از «کتاب مردگان» به «مرده شریر» تغییر کرد چون تهیه کننده ترس این را داشت که کودکان به خاطر کلمه «کتاب» به سینما نمیآیند. ترجمه متن عربی که از روی کتاب مردگان خوانده می شود این است: «راب تاپرت و سام ریمی، مردانی هستند که در کنار جاده ایستادهاند.»در سکانس افتتاحیه فیلم، کمپل، ریمی را هل می دهد و او از نقطه تاریکی تیر میخورد.
کارگردان: ویلیام فریدکین
هزینه ساخت: ۱۲۰۰۰۰۰۰ دلار
میزان فروش: ۱۲۸۶۶۰۰۰۰ دلار
مشهور است که فریدکین برای نزدیکتر شدن بازیگرش به نقش، مدام در حال ترساندن او بوده و قبل از گفتن کلمه «حرکت»، با سلاح تیر هوایی شلیک میکردهاست. حتی گفته شده او چندین بار به صورت بازیگرش سیلی زدهاست.در یکی از سکانسها الن برستین را با طناب و به سرعت از روی تخت ریگن میکشند و او به زمین میخورد. این مسئله باعث شد تا ستون فقرات این بازیگر آسیب دائمی ببیند. سکانس مورد نظر در فیلم موجوداست. جن گیر تنها فیلم آمریکایی بوده که تا به امروز در عراق فیلمبرداری شدهاست. در فیلمنامه اصلی، شخصیت برستین این جمله را به زبان می آورد «من به شیطان ایمان دارم». الن برستین شرط بازی در این فیلم را حذف این جمله از فیلمنامه قرار دادهبود. ساخت فیلم قبل از فریدکین، به جان بورمن پیشنهاد شده بود، اما او به این خاطر که معتقد بود «فیلم نسبت به کودکان نگاه ظالمانه و سنگدلانه دارد» این پیشنهاد را رد کرد. بورمن بعداً قسمت دوم این فیلم را با نام «جن گیر ۲: مرتد» کارگردانی کرد.
کارگردان: شان اس. کانینگهام
هزینه ساخت: ۷۰۰۰۰۰ دلار
میزان فروش: ۵۶۹۲۰۴۳۱ دلار
نوع فیلمبرداری: ۳۵ میلی متری
تهیه کنندگان می خواستند تا «سالی فیلد» بازیگر اصلی این فیلم باشد. تام ساوینی ایده دوباره زنده شدن جیسون را در انتهای فیلم مطرح کرد و خودش در پنج دقیقه آخر فیلم داخل سالن سینما حاضر میشد و نظارهگر واکنشهای تماشاگران بود.
کارگردان: جان کارپنتر
هزینه ساخت: ۳۲۵۰۰۰ دلار
میزان فروش: ۶۵۵۰۰۰۰۰ دلار
نوع فیلمبرداری: ۳۵ میلی متری
فیلمبرداری فیلم در فصل بهار انجام شد. به همین دلیل طراحان صحنه مجبور شدند تا برگهای کاغذی بخرند و آنها را رنگ کنند… برای صرفه جویی، در طول فیلمبرداری فقط یک مدل برگ استفاده شد. مکان فیلم برداری هادنفیلد و ایلینوی بوده اما ما اتومبیل هایی با پلاک ایالت کالیفرنیا را میبینیم. مایکل مایرز ماسک ویلیام شاتنر را به چهره زده است. مدت زمان فیلمبرداری فقط ۲۱ روز بود. هالووین یکی از موفق ترین فیلمهای مستقلی بوده که تا به حال ساخته شدهاست.
کارگردان: جورج رومرو
هزینه ساخت: ۱۱۴۰۰۰ دلار
نوع فیلمبرداری: ۳۵ میلی متری
تام ساوینی قرار بود چهرهپردازی فیلم را به عهده بگیرد، اما مجبور شد به ویتنام برود. «دویین جونز» اولین سیاهپوست آمریکایی بود که در یک فیلم ترسناک نقش اصلی را بازی میکرد. کمپانی کلمبیا و آمریکن اینترنشنال پیکچرز پخش فیلم را به خاطر سیاه و سفید بودن نپذیرفتند… اگرچه در سال ۱۹۹۰ نسخه رنگی آن پخش شد. هرکدام از مردههای متحرک فیلم [زامبیها] برای بازی شان در این فیلم ۱ دلار دستمزد گرفتند. همچنین در انتهای فیلمبرداری تی شرتی با عنوان «من یک زامبی در شب مردگان زنده بودم» به آنها داده شد. یکی از سرمایهگذاران فیلم، قصابی بود که به جای پول به رومرو خون و دل و روده میداد.
کارگردان: وس کریون
هزینه ساخت: ۱۵۰۰۰ دلار
میزان فروش: ۱۴۰۰۰۰ دلار
نوع فیلمبرداری: ۳۵ میلی متری
قرار بود نقش اصلی فیلم را «درو باریمور» بازی کند، اما به خاطر درگیری و تداخل برنامههایش از کار کنار گذاشتهشد، در انتها بازی در نقش «کیسی» را به او پیشنهاد کردند. اداره سانسور (MPPA) از کریون خواست تا سکانس چاقوخوردن چند باره کیسی را از فیلم درآورد. اما کریون به غلط ادعا کرد که کیسی فقط یکبار چاقو میخورد و این سکانس در فیلم باقیماند. تقریباً ۵۰ گالن خون مصنوعی در طول ساخت فیلم مصرف شد. کریون در این فیلم به نقش یک دربان و با نام فرد ظاهر شده که لباسی شبیه لباس فردی کروگر [شخصیت فیلم کابوس خیابان الم] را بر تن دارد. عنوان اصلی فیلم «فیلم ترسناک» (Scary Movie) بود.
کارگردان: دانیل میریک و ادواردو سانچز
هزینه ساخت: ۳۵۰۰۰ دلار
میزان فروش: ۱۴۰۵۳۰۰۰۰
نوع فیلمبرداری: ۱۶ میلی متری و Hi8
همه از فیلم به عنوان اثری مستند یاد می کردند. بیشتر فیلم توسط سه بازیگر اصلی آن فیلمبرداری شده است. تقریباً تمامی دیالوگهای فیلم بداهه بود. قبل از نمایش فیلم، در سایت IMDB جلوی اسم سه بازیگر فیلم چنین عنوانی آمده بود: «آنها مفقود شدهاند و احتمالاً مردهاند.» (Missing Presumed Dead). رکورد فروش فیلم در کتاب گینس که درباره رکوردهای جهانی است، ثبت شدهاست.
کارگردان: ام. نایت شامالان
هزینه ساخت: ۵۵۰۰۰۰۰۰ دلار
میزان فروش: ۲۹۳۵۰۲۰۰۰ دلار
نوع فیلمبرداری: ۳۵ میلی متری
سکانسهای فیلم پشت سر هم و مثل فیلمنامه فیلمبرداری شدند. شامالان «حس ششم» را اینگونه توصیف می کند: «جن گیر به ملاقات آدمهای معمولی میرود».«حس ششم» در سال ۲۰۰۰ در بین دیوی دیها و نوارهای ویدیوئی بالاترین مقام را به دست آورد و حدود ۸۰ میلیون نفر آن را کرایه کردند.
کشتار با ارهبرقی در تگزاس (۱۹۷۴)
کارگردان: تاب هوپر
هزینه ساخت: ۱۴۰۰۰۰ دلار
میزان فروش: ۳۰۸۵۹۰۰۰ دلار
نوع فیلمبرداری: ۱۶ میلی متری
فیلم با الهام از زندگی یک قاتل زنجیرهای به نام ادگین [قاتل روانی و آدم خوار اهل ویسکانسین که از پوست قربانیانش «آباژور» تهیه می کرد] ساخته شدهاست. فیلم به ترتیب زمانی فیلمنامه فیلمبرداری شد. هوپر شدیداً تلاش کرد تا درجه سن PG را برای فیلم به دست آورد. تعداد زیادی از بازیگران از وضعیت فیلمبرداری شکایت داشتند. بیشتر خونی که در فیلم دیده میشود واقعی است. آنچه که میبینید خون خود بازیگرهاست!
