اشاره: نوشته زیر ترجمه‌ای بود از مجموعه گفت و گو‌‌هایی چاپ شده در مجله «مووی میکر» که در تاریخ ۲۵ بهمن ۱۳۸۳ با عنوان «حرف منتقدان را گوش نکنید» به چاپ رسید.
- فیلمسازى
همیشه براى دل خودتان فیلم بسازید. هیچ وقت سعى نکنید ذائقه عمومى را پیش‌بینى کنید. اگر بخواهید فقط خواسته‌هاى تماشاگران را در نظر بگیرید مطمئن باشید قطعاً با سر به زمین مى‌خورید. کارى که به آن اعتقادى ندارید انجام ندهید. زندگى کوتاه‌تر از این حرف‌ها است.
- جزئیات
به جزئیات توجه کنید. دقت در جزئیات است که شما را به کشف کائنات هدایت مى‌کند.
- انتخاب بازیگر‌ها
وقتى بازیگرى را براى فیلمتان انتخاب کردید دیگر هر چه را که در ذهنتان جریان داشته دور بریزید. حالا دیگر با یک موجود زنده طرفید. اگر توانستید براى بازیگرى که در مقابل شماست یک شخصیت بیافرینید مطمئن باشید همیشه به خاطر انتخاب درست بازیگرهایتان مورد تحسین همه قرار خواهید گرفت.
- کار با بازیگر‌ها
به چشمان بازیگر‌تان توجه کنید چون چشم‌ها پنجره‌هاى روح و روان بازیگر‌هایند. چشم‌ها مهمترین عنصر سینما هستند. هیچ کارى سخت‌تر از فیلمبردارى از دو بازیگر در مقابل دوربین نیست.
- استفاده از حقه‌هاى تکنیکى
خودتان را با استفاده از شیوه‌هاى تکنیکى مختلف خفه نکنید. حقه‌هاى سینمایى زودتر از هر چیز دیگرى در سینما تاریخ مصرفشان تمام مى‌شود. فیلم‌هایى که در ظاهر خیلى جذاب و عجیب جلوه مى‌کنند از روح تهى‌اند چون تنها مى‌خواهند با نمایش تکنیک‌هاى نو اشتهاى مخاطب را از بین ببرند.
- همکارى
از همکارى واهمه‌اى نداشته باشید چرا که در چنین روندى است که در پى توضیح و توجیه خودتان برمى‌آیید. سینما رسانه‌اى مشترک است.
- عقاید دیگران
به حرف منتقدان گوش ندهید. به قلبتان رجوع کنید. منتقدان شهره به بى‌ثباتى، بوالهوسى و دمدمى مزاج بودن هستند. آنها نگاه خودشان را دارند و اگر بخواهم کمى روراست باشم، مى‌توانند شخصیت شما و دیدگاه‌هایتان را خراب کنند. شما باید به دنبال رضایت عموم تماشاگر‌ها باشید. البته براى رسیدن به خشنودى تماشاگر همه چیز را فدا کنید. برخورد تماشاگران با فیلم آزمون بسیار خوبى است و شما مى‌توانید بدون آنکه تسلیمشان بشوید چیزى مطابق سلیقه‌شان را به آنها تحویل دهید.
- واکنش‌هاى اولیه
هرگز واکنش‌هاى اولیه را ملاک داورى یک فیلم قرار ندهید. همیشه چند روزى صبر کنید چون همیشه بعد از چند روز مردم نظر‌شان را نسبت به فیلمتان تغییر مى‌دهند.
- یک گروه ایده‌آل
همیشه سعى کنید در گروه‌تان از کسانى استفاده کنید که به کارشان خبره و واردند نه آنهایى که از دوستداران و علاقه‌مندان پر و پا قرص شمایند. انتخاب یک مدیر فیلمبردارى تیز و فرز خیلى مهم است. مطمئن باشید هیچ وقت نمى‌توانید عواقب کمبود زمان را جبران کنید.
- تاریخ سینما
به سینما بروید، فیلم ببینید، از تاریخ سینما آگاهى کامل داشته باشید. شما باید فیلم‌ها را تماشا کنید و متوجه شوید فیلمتان در تاریخ سینما چه جایگاهى دارد. با دیدن فیلم‌هاى گریفیت و آیزنشتاین چیزهایى یاد مى‌گیرید که هیچ وقت بهتر از آن نصیبتان نخواهد شد.
- جنسیت
یادتان باشد که دو دسته از مردم به سینما مى روند: مردها و زن ها. سینما باید براى هر دوى این گروه جذاب و دوست داشتنى باشد.
- موسیقى فیلم
هیچ وقت از موسیقى به عنوان یک عنصر کمکى -چیزى مثل چوب زیر بغل- استفاده نکنید. بکوشید با استفاده از موسیقى عنصر تازه‌اى به مجموعه فیلمتان اضافه شود یک جور عنصر روانشناختى. کار سختى است اما اگر از موسیقى به عنوان یک عامل کمکى سود جستید آن وقت یک جاى فیلمتان لنگ مى‌زند.
- استعاره‌ها
همیشه یادتان باشد که هر نشانه و عنصرى از فیلم استعاره‌اى از چیز دیگرى است. فیلم خودش یک استعاره است. دنیاى خارجى استعاره‌اى از دنیاى درونى شخصیت‌ها است. هر نما، هر حرکت، هر عنصرى که به کار مى‌گیرید، هر قطعى که مى‌زنید، استعاره اى از وجود بشر (Human existence) است.
توماس ایی. اکرمن (مدیر فیلمبردارى)
برخوردتان با هر پروژه مثل این باشد که قرار است اولین فیلم عمرتان را فیلمبردارى کنید. با آن راحت باشید و اجازه دهید کار تا هر جایى که ممکن است پیش برود. قوانین ذهنى خودتان را زیر پا بگذارید، فیلمبردارى امرى خلاقانه است که باید از درونتان سرچشمه بگیرد نه این که کارى معمولى را طبق عادت انجام دهید. سعى کنید دفتر کارتان تا آنجایى که امکان دارد نزدیک مراکز هنرى باشد. فیلمبردارى کارى نیست که در انزوا و گوشه گیرى اتفاق بیفتد. هر چه سریع تر و راحت تر به محل کار و شرایط دوروبرتان دسترسى داشته باشید در آینده بهتر مى‌توانید آن را در جلوى لنزهاى دوربینتان بازسازى کنید. همیشه با بهترین‌ها کار کنید. انتخاب نورپرداز، دستیار اولتان و طراح صحنه باید بدون هیچ نقصى از بهترین‌ها صورت بگیرد. در این صورت به جاى این که منتظر نور شوید بیشتر وقتتان را صرف نورپردازى مى‌کنید.شوخ طبعى تان را حفظ کنید. یکى از جراحان مغز به شاگردانش گفته بود: «راحت باشید حداقلش این است که ما قرار نیست فیلم بسازیم.» به عواملتان احترام بگذارید، رهبرى در خور آنها را اعمال کنید. فیلمبردارها باید توانایى بیان آنچه را که مى‌بینند داشته باشند. از آنجایى که مدت زمان ساخت یک فیلم خیلى گران است، ما هیچ وقت نمى‌توانیم چیزى را نشان بدهیم مگر این که آن را بازگو کنیم.
