بلندپروازیهای «برادران سفدی» در فیلم تازهشان، اوقات خوش، امیدوارکننده است. اینکه سعی کردهاند در دل یک فیلم سرشار از تعقیب و گریز (که البته حتی سخت بشود آن را در ژانر خاصی طبقهبندی کرد، چوآنکه فیلم با یک سرقت از بانک شروع میشود و باقیاش دست و پا زدنهای مردی است برای نجات برادر معلول ذهنیاش از چنگال قانون) با وجود حضور ستارگانی همچون «رابرت پتینسون» و «جنیفر جیسون لی»، بیش از هرچیزی روی بازیهای فرمی با نور و رنگ و قابهایی با زوایایی نامعمول تاکید کنند و اصولا به نوعی زیباییشناسی و بیان/ ساختاری بصری تازه و شخصی برسند و در عین حال یکجور فاصله گرفتن از فیلمهای معمول سینمای جریان اصلی و نوعی بیاعتنایی آگاهانه را به رخ بکشند. اینکه قصه فیلمشان را منحصر به یک روز و شب کردهاند و در این وضعیت محدود و تمرکز صرف روی تعلیق و تعقیب مدام، در آن حس و حالی از آثار معمول دهه ۷۰ سینمای آمریکا گنجانده و ادای دینی به آن فیلمها داشتهاند. اینکه در پس همین تعقیب و گریزها (و البته کمدی/تراژدی اشتباهات پیدر پی شخصیتها که فیلم هرچه جلوتر میرود و هرچه آنها تقلای بیشتری میکنند مساله بغرنجتر و لاینحلتر برای ما و ایشان جلوه میکند) به صراحت نیش و کنایهها و نگاهانتقادیشان را به جامعه پیرامون خود برجسته میکنند آنهم در جاییکه شخصیت ضد قهرمان سفید پوست فیلم برای دزدی ابتداییاش ماسک سیاهپوستان را به چهره میزند و کمی بعدتر برای رهاییاش از دختری سیاهپوست سواستفاده میکند و جایی دیگر لباس یک نگهبان قانونی سیاهپوست را از تنش در میآورد و او را در مقام سارق و مجرم به پلیس معرفی میکند. از این منظر فیلم حتی به تعبیری میتواند درباره آدمهای مفلوکی باشد که این تغییرات هویتی و لباس و رنگ موی سر و پوشش عملا به هیچ کارشان نمیآید و از سرنوشت محتومشان گریزی نیست.
من فیلم تازه برادران سفدی را آنچان اثر وجدآوری نمیدانم (بماند که این روزها کلا کمتر فیلمی مرا سر شوق میآورد) اما تلاشهای آنها را در کنار فیلم اولشان «بهشت میداند که چه» میگذارم و به نگاه بدبینانه درون این دو فیلم، و تمرکزشان روی آدمهای حاشیهای و پاکباختهها و به ته خط رسیدهها و همه آنهایی که در شهرهای بزرگ و دراندشت به چشم نمیآیند و همچنین سعی ایشان برای رسیدن به زبان و جهانی شخصی فکر میکنم و حس میکنم تجربهگریهای این دو و استقبال از آنها و تشویق و تایید ایشان در آمریکا و از سوی باقی منتقدان و حضورشان در جشنواره فیلم کن به احتمال زیاد در چند فیلم آینده ایشان جواب خواهد داد و مدتی بعد فیلمهای مهمی خواهند ساخت و به یکی موارد جدی مورد بحث سینما دوستان تبدیل خواهند شد.
این نوشته برای نخستینبار در فیسبوک منتشر شد. برای خواندن نظرات به اینجا مراجعه کنید.
