از قرار معلوم «چارلز اول» که همزمان با مرگ «ویلیام شکسپیر» در سال ۱۶۱۶ به مقام شاهزادگی ولز میرسد، و همسرش «هنریتا ماریا»، که موقع ازدواج با او پانزده سال بیشتر نداشته، فرهیختهترین و هنردوستترین پادشاه و ملکه «پادشاهی متحد بریتانیای کبیر» بودهاند.
چارلز و هنریتا به قول کارشناسی به آن مفهوم تخصصیاش سلیقه ویژه و خاصی نداشتند اما بیاندازه و وسواس گونه ذوقی داشتند سرشار و تحسینبرانگیز در مواجهه با آثار هنری و از درک و تسلطی ژرف بر ارزشمند بودن نقاشیها و مجسمهها و اساسا هنر و هنرمندان برخوردار بودهاند. به همین دلیل از همان بدو امر سلطنتشان دست به گردآوری آثار نقاشی از دوران رنسانس و آثار «تیشان» و «رافائل» تا «بروگل» میزنند و در مراودات و سفرهایشان به این سو و آن سو چشمشان دنبال تابلوها و مجموعههای هنری بوده و سر به دست آوردن آنها مذاکره میکردند فراوان. دربار این دو پذیرای «آنتونی فان دیک» خبره و خلاق میشود و نتیجه این امر عزت هنرمند و تولید مجموعه فراوانی تابلوی زیبا و ماندگار از او.
حال «آکادمی سلطنتی هنر» مجموعهای غنی گردآوری شده این پادشاه و ملکه را تا ۱۵ آوریل ۲۰۱۸ در معرض دید عموم قرار داده است. در این نمایشگاه همچنین چندین تابلو از «روبنس» است که آن دوران جدای از نقاشی در مقام یک سیاستمدار و سفیر صلح یکسالی به بریتانیا سفر کرده و در آنجا مستقر شده و تابلوی جنگ و صلح اساسا همچون پیغامی از آرامش و دوستی خلق میکند و از طرف چارلز هم به مقام شوالیه مفتخر میشود و فعالیتهای او هم به صلح بین پادشاهی انگلستان و اسپانیا منتج.
با اینحال این پادشاه و ملکه هنر دوست سرنوشت خوشایندی در انتظارشان نبود. جنگ قدرت بین انگلستان و اسکاتلند بالا میگیرد و اعتقاد راسخ چارلز به سلطنت مطلقه و کنار نیامدنش با مخالفان پس از مدتی موجب جنگ داخلی در بریتانیا و شکست هوادارنش میشود. هنریتا در دادگاه با اتهام خیانت مواجه شده و در ادامه «الیور کرامول» بر سلطنتطلبان پیروز میشود و ملکه به فرانسه میگریزد و چارلزهم تسلیم اسکاتلندیها و بعد از چندی فرار و بگیر و ببند بالاخره برای اولین و آخرین بار در تاریخ سلطنتی بریتانیا در مقام یک پادشاه به دست مردم از سلطنت خلع و در ملا عام اعدام میشود. کل دوران سلطنت او از سال ۱۶۲۵ تا ۱۶۴۹ (در مجموع بیست و چهار سال) بیشتر دوام نمیآورد و نظام اداره بریتانیا برای بیست سال از پادشاهی به جمهوری تغییر میکند.(هنریتا ده سال بعد از برگشت نظام سلطنتی در نزدیکیهای پاریس از دنیا میرود) میگویند پیش از اعدام چالز، وقتی که داشتند او را کشان کشان به قتلگاه میبردند آخرین چیزی که از دنیای پر آشوب اطرافش به چشم دیده تابلویی از روبنس بوده است. تابلویی کمیاب در میان مجموعه آثار روبنس که درش بیشتر طبیعت و دوردستها نظرگیر هستند تا اندام آدمها و اسطورهها.
این نوشته نخستینبار در فیسبوک منتشر شد. برای خواندن نظرات به اینجا مراجعه کنید.
برخی از آثار شاخص به نمایش درآمده در نمایشگاه را میتوانید در زیر ببینید:
