البته واضح و مبرهن است که قرار نیست همه مثل من و شما فکر کنند و کلا چهار‌دیواری اختیاری ولی اگر در میان دوستان و آشنایان شما، یا کسانیکه خیلی نظراتشان را قبول دارید و با شمشیر استدلال و متلک و مطایبه و فحاشی و نکته‌سنجی‌شان سر چهارتا غیر خودتان را می‌پرانید، کسی وجود داشته و دارد و تا ابد خواهد داشت که در لحظه شنیدن خبر فوت «عباس کیارستمی» درباره کمک او به بقای جمهوری اسلامی ایران و نظر تحقیرآمیزش به زنان شرح‌حال نوشته و همرسان کرده، یا چند ساعت پس از درگذشت «عزت‌الله انتظامی» دارد درباره غفلت استاد و نون به نرخ روز‌خوری او و رحیم مشایی «چیز»هایی بیان می‌کند، یا موقع برنده شدن «شهاب حسینی» در جشنواره کن فیلم سخنرانی او را جلوی آقای خامنه‌ای همرسان می‌کند، یا موقع برنده شدن اسکار بهترین فیلم خارجی «اصغر فرهادی» جوری رفتار می‌کند که انگاری خانه‌اش غارت شده است و…. کلا بدانید اگر آدم نا«راحتی» نباشد قطعا آدم راحتی نیست و زخم‌هایی عمیق و ناسور و التیام نیافته‌ای دارد که بیرون این مسائل در جایی دیگر هم سر باز می‌کند و شاید عفونت و تب و درد او (بخوانید خنجر او) دیر یا زود شما و جماعتی دیگر را هم گرفتار خودش خواهد کرد.
اینیادداشت نخستین‌بار در فیسبوک منتشر شد. برای خواندن نظرات به اینجا مراجعه کنید.
